تفاوت ترجمه رسمی و غیر رسمی + 4 نکته مهم
مطمئناً نام ترجمه رسمی و ترجمه غیر رسمی را شنیده‌اید. اما آیا می‌دانید که این دو نوع ترجمه چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ دانستن این تفاوت برای بسیاری از افراد ضروری است، زیرا کاربردهای آنها با یکدیگر متفاوت است. در ادامه، ما به شما تفاوت بین ترجمه رسمی و غیر رسمی را توضیح خواهیم داد. همچنین به کاربردهای ترجمه رسمی نیز اشاره خواهیم کرد.
ترجمه رسمی چیست؟
ترجمه رسمی به معنای ترجمه اسناد و مدارک رسمی و معتبر است که باید به گونه‌ای انجام شود که با سند اصلی کاملاً مطابقت داشته باشد. این نوع ترجمه توسط یک مترجم رسمی انجام می‌شود و بر روی سربرگ مترجم با مهر و امضاء چاپ می‌شود. توجه داشته باشید که باید سربرگ ترجمه به نام قوه قضاییه تهیه شود تا به صورت کاملاً رسمی شناخته شود. در صورت لزوم، قوه قضائیه و وزارت امور خارجه این ترجمه را تایید و مهر و امضاء می‌کنند. مترجمان رسمی در دفاتر ترجمه رسمی یا به عبارت دیگر دارالترجمه‌های رسمی در سراسر کشور فعالیت می‌کنند. بنابراین، برای انجام ترجمه رسمی باید به دفاتری که دارای مجوز قوه قضائیه هستند مراجعه کرد.
ترجمه رسمی و غیررسمی با تاییدیه‌های لازم در کمترین زمان ممکن ، دارای مجوز رسمی از قوه قضائیه ایران، ارائه تاییدات دادگستری و وزارت امور خارجه
کاربردهای ترجمه رسمی چیست؟
شاید برای شما سوال باشد که برای چه نوع اسناد و مدارکی و در چه زمانی نیاز به ترجمه رسمی داریم؟ به طور معمول، اسناد و مدارکی که بسیار معتبر هستند، نیازمند ترجمه رسمی هستند. این اسناد شامل مدارک تحصیلی، سند ازدواج یا طلاق، گواهی کار، اسناد و مدارک ملکی و گواهی‌های پزشکی می‌شوند. در صورتی که بخواهید این اسناد را در خارج از کشور استفاده کنید، ترجمه رسمی آنها ضروری است.
ترجمه رسمی با هدف مهاجرت
یکی از مهمترین زمان‌ها و موقعیت‌هایی که افراد به ترجمه رسمی اسناد و مدارک خود نیاز دارند، مربوط به مهاجرت است. در طول فرآیند مهاجرت، برای هرگونه مهاجرت موقت یا دائم، لازم است تمامی مدارک شخصی از جمله تمامی صفحات شناسنامه به زبان مقصد مورد نظر به صورت رسمی ترجمه شود. اگر مهاجرت به منظور تحصیل باشد، باید علاوه بر مدارک شخصی و فردی، مدارک تحصیلی مانند گواهی‌نامه و صورتجلسات آزمون‌ها به صورت رسمی در دفتر ترجمه رسمی ترجمه شوند.
ترجمه رسمی با هدف ارائه به دادگاه
علاوه بر این، برای بررسی پرونده‌های حقوقی در دادگاه‌های خارج از کشور، هر گونه سند درخواستی باید به زبان خارجی ترجمه رسمی شود.
ترجمه رسمی شامل چه قسمت‌هایی است؟
معمولاً ترجمه‌های رسمی شامل سه بخش است که به هم پلمپ می‌شود و گوشه آن برچسب پرچم ایران قرار دارد:
1. صفحه پوششی: این صفحه شامل مشخصات کامل دفتر ترجمه است که ترجمه اسناد و مدارک در آن انجام شده است. همچنین نام مترجم نیز در این بخش ذکر می‌شود.
2. ترجمه مدرک مورد نظر: این بخش شامل ترجمه مدرک اصلی است. ترجمه روی سربرگ قوه قضاییه چاپ و با مهر و امضاء مترجم رسمی انجام می‌شود.
3. کپی برابر اصل: در این بخش، یک کپی از مدارک اصلی که ترجمه شده است، قرار می‌گیرد. مهر و امضای مترجم رسمی نیز روی برگه‌های کپی سند اصلی قرار می‌گیرد.
از طریق این سه بخش، ترجمه رسمی اسناد و مدارک با تمامی جزئیات لازم برای قابل قبولی و تائید قوه قضائیه انجام می‌شود.
چه مترجم‌هایی می‌توانند کار ترجمه رسمی را انجام دهند؟
مترجمانی که در آزمون و مصاحبه ترجمه رسمی قبول شده و مراسم تحلیف آنها برگزار شده است، پروانه کار دریافت می‌کنند و اجازه دارند ترجمه رسمی انجام دهند. آزمون مترجمی رسمی بسیار دشوار است و فقط افرادی که به طور کامل به زبان خارجی مسلط هستند و توانایی ترجمه رسمی را دارند، این مجوز را دریافت می‌کنند. مترجمان رسمی می‌توانند جواز تاسیس دارالترجمه دریافت کنند و در دفتر خودشان به عنوان مترجمان رسمی فعالیت کنند، یا به عنوان مترجم رسمی در دفتر ترجمه رسمی دیگری همکاری کنند. علاوه بر این، معمولاً مترجمان رسمی در زمینه ترجمه حقوقی و قراردادهای تجاری نیز تخصص و تجربه ویژه‌ای دارند.
ویژگی‌های ترجمه رسمی
ترجمه رسمی برای قابلیت استناد باید شامل ویژگی‌های زیر باشد:
1. دقت بسیار در ترجمه: ترجمه رسمی بسیار حساس است و باید با دقت و دقت بالا انجام شود. ترجمه باید معانی صحیح را منتقل کند و هیچ اشتباهی در نگارش، اعداد و اسم‌ها نداشته باشد. اشتباهات در ترجمه می‌تواند باعث عدم قابل قبولی ترجمه توسط قوه قضائیه شود.
2. اعتبار سند اصلی: ترجمه رسمی بر روی سند اصلی و قابل اعتماد ترجمه می‌شود. اگر سند مشکوک به جعلی یا تغییر شده باشد، ترجمه قابل قبول نیست و باید به مشتری برگردانده شود.
3. وفاداری کامل: در ترجمه رسمی، مترجم مجاز به تغییرات آزاد نیست و باید به دقت هر مورد را ترجمه کند. از این رو، مترجمان رسمی معمولاً از قالب‌های استانداردی استفاده می‌کنند و از آنها به عنوان الگو برای ترجمه اسناد جدید استفاده می‌کنند.
4. ترجمه اسامی مطابق با اسپل پاسپورت: مترجم رسمی باید اسامی را ترجمه کند که با اطلاعات موجود در پاسپورت مطابقت داشته باشد. عدم رعایت این ویژگی می‌تواند منجر به عدم قابل قبولی ترجمه توسط قوه قضائیه یا سفارت شود.
ترجمه غیر رسمی چیست؟
ترجمه غیررسمی به هر نوع ترجمه اطلاق می‌شود که از طریق آن متنی از یک زبان به زبان دیگر برگردانده می‌شود. این نوع ترجمه معمولاً در مواردی انجام می‌شود که نیازی به ترجمه رسمی و قابل استناد نباشد. مثلاً در ترجمه مقالات علمی، ترجمه کتاب‌ها، ترجمه متون تخصصی، ترجمه زیرنویس فیلم و غیره. در این موارد، ترجمه غیررسمی معمولاً توسط مترجمان حرفه‌ای و ماهر انجام می‌شود، اما متن ترجمه به عنوان مستندات رسمی قابل استناد نمی‌باشد و اغلب نیازی به تایید رسمی ندارد.
آیا ترجمه غیر رسمی به تاییدیه اصالت متنی نیاز دارد؟
خیر، ترجمه غیررسمی به تایید نیاز ندارد و البته قابل تایید هم نیست. در واقع، ترجمه غیر رسمی محدودیت‌های رسمی را ندارد و بسیار گسترده است. ترجمه متن به صورت غیر رسمی می‌توانند به صورت عمومی و با کمک گرفتن از موتورهای ترجمه انجام گیرد یا اینکه توسط مترجم متخصص در هر رشته و با صرف زمان و هزینه انجام شود. اصالت ترجمه غیر رسمی به اعتبار مترجم یا موسسه‌ای است که ترجمه در آن صورت گرفته است و بهتر است در هر زمینه‌ای به سراغ مترجم متخصص رفته شود یا اینکه کار به موسسه ترجمه معتبر و باسابقه خوب سپرده شود.
آیا اعتبار ترجمه رسمی از ترجمه غیر رسمی بیشتر است؟
در این مقاله، ما کلیه اطلاعات مربوط به دو نوع ترجمه رسمی و غیررسمی را برای شما فراهم کرده‌ایم. این اطلاعات به شما کمک می‌کنند تا تفاوت‌های بین ترجمه رسمی و غیررسمی را درک کنید و بدانید که کدام مدارک را در کدام دفتر ترجمه تحویل دهید و برای کدام نوع ترجمه استفاده کنید. با این اطلاعات، اشتباهی در انتخاب ترجمه مناسب از دست نخواهید داد. اگر تجربه‌ای در انجام ترجمه رسمی داشته‌اید، به خصوص اگر در فرآیند ترجمه رسمی خود با اشتباهاتی مواجه شده‌اید، می‌توانید از طریق راه های ارتباطی با ما در تماس باشید و مشاوره رایگان دریافت کنید.
